اکنون دو گروه پلاستیک وجود دارد و با اینکه هر دو گروه از پلاستیک هستند خواص تکنیک تولید و موارد مصرف آن دو کاملا با یکدیگر مغایرت دارد. این دو گروه عبارتند از :
گروه ترموپلاستیک Thermoplastic
گروه ترموپلاستيك
باید دانست که ترموپلاستیک به پلاستیکی گفته میشود که پس از یک یا چند بار مصرف مجددا قابل استفاده باشد. این ماده پس از اینکه به شکل پودر یا دانه گرانول در ماشین تزریقی ریخته شده و با حرارت بیش از ۱۵۰ درجه سانتیگراد به حالت خمیری نزدیک به مایع درآمد با فشار به داخل قالب تزریق می شود و پس از سرد شدن در داخل قالب دوباره به حالت جامد درآمده، و سخت می گردد. البته باید در نظر داشت که قطعه پلاستیکی را هر بار خرد کرده و وسیله جدیدی از آن بسازیم بدلیل تکرار حرارت دیدن و ذوب و آسیاب شدن، خواص مکانیکی، شیمیایی و حرارتی اولیه را از دست میدهد. معمولا مواد آسیابی ترمو پلاستیک را با ۱۰ الی ۲۰ درصد مواد نو مخلوط کنند تا مجدداً قابل مصرف و استفاده شود و قطعه تولید شده از آن به کلی از خواص لازمه دور و عاری نباشد. برای تولید کننده نیز مصرف مواد آسیابی صرفه اقتصادی در برداشته باشد، زیرا اینگونه قطعات خرد شده غیر قابل مصرف و فروش می باشند.
بطور کلی از ترموپلاستیک میتوان در ماشینهای تزریقی : اکسترودر ، بادی و کالندر اجناس مختلفی تولید کرد به استثنای چند نوع مواد بقیه ترمو پلاستیک ها را می توان بهم جوش داد که مثلا ورق پی وی سی را فقط با ورق دیگری از جنس پی. وی. سی و مفتولی از همان جنس می توان جوش داد که البته مواد خام ورق و مفتول جوش هر دو باید مساوی باشند و گرنه بهم جوش نمی خورند. بنابراین دو نوع مختلف پلاستیک را نمی توان بهم جوش داد.
از مواد ترمو پلاستیک انواع لوازم منزل از قبیل سطل کاسه لیوان، زنبیل و اقسام قطعات صنعتی مانند جلد رادیو گرام و ضبط صوت، کیسه پلاستیکی، لوله ، پروفیل ،ورق ،مشمع ، کفپوش و غیره تولید میگردد.
گروه ترموست Thermoset
گروه ترموست
مواد ترموست بر خلاف ترمو پلاستیک، بیش از یکبار شکل نمی پذیرد و فقط یکبار در مقابل حرارت سخت میشود و آن را نمی توان دوباره خرد کرد و قطعه جدیدی از آن بدست آورد. زیرا در مقابل حرارت آنقدر مقاومت نشان می دهد تا به نقطه سوزش برسد و فاسد شود از گروه ترموست، باکالیت ، و ملامین معروفیت دارند که علاوه بر ظروف و لوازم منزل انواع وسایل برقی از قبیل کلید پریز دو شاخه سر پیچ و غیره از آنها ساخته می شود .
مواد ترموست بصورت پودر در اختیار پلاستیک سازان قرار می گیرد . ولی نوعی هم مانند صمغ پلی استر و یا اپراکسید آرالدیت بصورت سیال وجود دارد که با مخلوط کردن و اضافه کردن مواد شیمیایی به آن پس از مدتی سخت می شود.
بطور کلی مواد ترموست بصورت خام عمر محدودی دارد و معمولا از زمان تولید در کارخانه تهیه مواد از ۶ الی ۱۲ ماه در وضع موجود باقی می ماند و از آن پس بخودی خود شروع به سخت شدن میکند پلیمریزه می شود و دیگر برای پلاستیک ساز قابل استفاده نیست و چنانچه احیاناً قطعه ای از اینگونه مواد تولید شود، مقاومت مکانیکی کافی نداشته و به آسانی میشکند. اخیراً نوعی ترموست به بازار آمده که عمر بیشتری دارد و دیرتر سخت می شود. تاکنون مصرف و استفاده از مواد ترموست فقط بوسیله ماشینهای پرس انجام می پذیرفت و اخیراً سعی و کوشش برای امکان مصرف آن بروش تزریقی مبذول گردیده و با وجود مشکلات زیاد موفقیتهایی حاصل شده است.
